Heey allemaal!

Hier weer even een update van mijn belevenissen van mijn nieuwe leven in een jaar. Ik ben nu precies 86 dagen, 12 uren, 14 minuten en 17 seconden in Farmville Virginia. Gister bedacht ik bij mezelf dat de tijd erg snel gaat en dat we alweer bijna in november zitten en voor je het weet staat de kerstman alweer voor de deur. Ik had verwacht dat de 10 maanden snel zouden gaan maar niet gedacht dat ik nu alweer twee maanden in het mooie Amerika zal zitten. Ik heb natuurlijk van alles beleefd in deze twee maanden en het voelde soms als een achtbaan van verschillende gevoelens.

De achtbaan met verschillende gevoelens wil ik even op in gaan, want ik voel zo veel verschillende emoties en niet alleen maar vreugde. Ik had in het begin vooral van waar ben ik beland en wat doe ik hier en dit was vooral de eerste week, want ik had zoveel onzekerheden waar ik zal belanden na dit welkom gezin. Toen ik in een gesprek met mijn gastvader te horen kreeg dat hij mij graag hier wil houden voor mijn hele high school jaar gaf me dat z'n opluchting. Na dit begon ik mezelf meer te zijn en begon ik vrienden te maken en meer contact met mijn gastgezin te maken. Dit was ongeveer 3 weken en was alles super nice en dacht ik niet veel aan thuis. Na die drie weken had ik een weekend wat ik ook wel het zwaarste weekend noem wat ik had hier. Ik had in dit weekend gewoon even een knuffel nodig van papa en mama, want het verliep allemaal niet zo soepel dat weekend. Ik realiseerde me natuurlijk ook dat die knuffel niet mogelijk is en ik ging verder mijn pad volgen in America en liet thuis voor wat het was. Zie over 8 maanden wel wat de schade is ik ben inmiddels maar 1 keer hier om deze droom na te jagen. Die dip gaf me na die tijd toch een soort van super krachten niet als superman natuurlijk, maar als super Sandra (vogel zelf maar uit hoe super Sandra er uit ziet wel spectaculair graag, dankjewel ). Vanaf dat moment durfde ik ook in gesprek te gaan met mijn gastvader als mij iets dwars zat. Ik zit nu nog steeds in de achtbaan, maar dan aan de top. De achtbaan eindigt pas na mijn High School jaar.

Onderhand wordt ik wel een beetje misselijk van die achtbaan en ga ik jullie eindelijk wat vertellen over wat ik heb gedaan de afgelopen twee weken. Ik had natuurlijk 10 dagen school en 4 dagen weekend (niet echt een eerlijke verdeling als je het mij zegt). We beginnen maar even met school. Ik heb op school vaak veel lol met mensen en probeer bij iedere klas altijd aansluiting te zoeken met andere mensen. Afgelopen week vroeg Layla (super aardige meid van school en 1 van mijn lunch maatjes) of ze een interview met mij mocht doen ik zei natuurlijk ja. Tijdens het interview vroeg ze me wat ik van de mensen vindt op school, hier heb ik op geantwoord dat iedereen hartstikke aardig is maar je niet altijd weet of het echt of nep is. Dit echt een ding in Amerika iedereen doet wel heel vriendelijk maar dat is vaak niet echt vriendelijk bedoelt gelukkig merk je dat wel snel, dit is wel een ding wat me erg opvalt. Leuk feitje over mij ik ben de meid die altijd met haar voetbal door school loopt. Ja, ik hoor al weer mensen zeggen neem je je voetbal mee naar school en mijn antwoord is hier op natuurlijk ik heb niets voor niets twee uren gym. De meeste Amerikanen kunnen trouwens echt niet voetballen, maar ik voetbal vaak met Amber, Saad, Felix, Harry en Renee en dat is super leuk. Ik heb natuurlijk een accent als ik Engels praat en dit helpt ook om contact te maken, want veel mensen vinden mijn stem leuk klinken en zijn dan in mij geïnteresseerd en ja mensen zijn in mij geïnteresseerd was ook een verassing voor mij. Tijdens lunch kwam afgelopen week een lerares naar mij toen ze is de Spanisch teacher en super aardig. Ze zei dat bij haar thuis veel over mij wordt gesproken en dat haar dochters er naar uit kijken om met mij te voetballen. Ik dacht bij mijzelf ik ben niet zo goed, maar ze verwachten een goed seizoen met mij in het team (vele op school vinden mij goed in voetbal). Deze week is trouwens mijn home coming week begonnen maar verdere informatie over dat komt in mijn volgende blog. Voor de mensen die zich nog afvroegen hoe ik er voor sta na de eerste negen weken met mij cijfers dat is als volgt: Weight Training 97% een A, Art foundations 2 100% een A, ADV PE 98% een A en VA/US History 95% een A. Mijn cijfers zijn helemaal toppie ondanks dat het in een hele andere taal is en makkelijk is. Nog even een feitje over Sandra ze is niet echt een ochtend persoon en haar wekker voor school gaat om 6:30 in de ochtend ik snap niet hoe de school dit heeft bedacht met het startten om 8:00.

Ik heb nog een ding met vroeg op staan, want op zaterdag 19 oktober was het tijd voor de donut sale. Het hield in dat mijn wekker weer om 6:30 ging want we moesten daar kwart voor 8 zijn. Het hield echt in dat we donuts gingen verkopen voor de barn (manege) en specifiek voor een 4-H trip (iets met paarden). Schrik niet maar we moesten die dag 350 boxen met donuts verkopen en dat waren 4200 donuts. We deden het in drie teams ons team stond bij walmart met een ander team en het andere team stond bij een andere winkel in Farmville. Wij hadden 125 boxen met donuts en waren om half 3 klaar met het verkopen van de donuts en het mooiste was natuurlijk dat wij het snelste team waren. Het donuts verkopen was leuk maar ook weer niet.

Zondag 20 oktober zijn naar Richmond geweest en dat was super leuk ondanks mijn gastzus Leighann niet in de beste bui was. Toen we aankwamen in Richmond gingen we eerst eten bij een chinees restaurant de naam van het restaurant was Peking. Het was een klein lopend buffet met super lekker eten. Ik vond stiekem het toetje het leukst want die kon ik versieren als een klein kind met m&m's, chocolade en allemaal andere dingen (ik voelde me weer even een klein kind op dat moment). Nadat onze maagjes waren gevuld gingen we naar het winkelcentrum oftewel de Mall. Tijdens het winkelen heb ik ook eindelijk het vriendje van Leighann ontmoet Francis is een aardige jongen, hierdoor kwam Leighann trouwens in een betere bui. Ik heb zelf die dag een nieuwe spijkerbroek gekocht bij een winkel waar ik de naam niet meer van weet. Bij Hollister heb ik een nieuwe trui, broek en winterjas gehaald en ik weet wel dat ik Hollister een super leuke kleding winkel vind. Na een leuke dag met veel lachen was het om 4 uur weer tijd om terug naar huis te gaan om de hond en het paard te voeren. Het was een geslaagd dagje met mijn gastgezin.

De vraag die veel mensen hebben is of ik al op een paard heb gereden. Natuurlijk wil ik nu zeggen: "wat denken jullie zelf weet je wel niet hoe groot die dieren zijn", maar ik begin een beetje aan ze te wennen. Ik durfde eerst niet in de buurt te komen terwijl ik nu ze durf te aaien. Ik was afgelopen week namelijk de hele week na school bij de barn, want mijn gastvader moest de paarden voeren en hier en daar begin ik ook een beetje te helpen, zoals het water bijvullen. Ik heb een hoogtepunt ik heb namelijk vandaag voor het eerst een snoepje aan een paard gegeven en ik was me toch een partijtje trots. Daarnaast hou ik zoveel van de hond Kheita ondanks ze soms iets te over enthousiast is. Kheita is mijn kleine stalker, letterlijk.

Dit was mijn update van deze keer en volgende week komt er een nieuwe over mijn Home Coming week!

Ik hoop dat dit weer een leerzame blog was maar vooral een super leuke. Denk je na deze fantastische blog nog vragen te hebben laat het me gerust weten . Op dit moment ben ik 68 dagen, 13 uur, 7 minurten en 36 seconden in Farmville Virginia.

groetjes,

Super Sandra