Sandra in America

Graduation!

Schrik er niet van, maar ik heb alweer een nieuwe update klaar staan. Het is vandaag 23 mei en dat betekend dat ik nog drie weken de tijd heb hier in Amerika. Ik vlieg namelijk 13 juni terug naar Nederlandse bodem. De vraag die ik het meest krijg is kijk je er naar uit om naar huis te gaan? Het antwoord wat ik echt of deze vraag kan geven is dat het lastig is en het mij dubbele gevoelens geeft. Het is eigenlijk het zelfde bij vertrek je begint aan een nieuw avontuur, maar je laat een oud avontuur met geweldige herinneringen achter. Ik heb dit jaar een heel nieuw leven opgebouwd met nieuwe vrienden en daarnaast kreeg ik er ook nog een nieuwe familie bij. Ik heb wel zin om weer naar huis te gaan om iedereen weer te zien, maar kijk ik er naar uit dat weet ik eigenlijk niet.

Afgelopen week is er niet heel veel gebeurd behalve graduation van een American High School en voor mij was dat van Prince Edward. Corona gooide natuurlijk ook roet in het eten want het lopen over stage dat werd hem niet. Gelukkig had mijn school daar nog wel iets op bedacht een senior drive tru. We waren welkom om naar de school te rijden en daar vervolgens je jaarboek en je senior sign op te halen met een fotootje natuurlijk. Het was wel leuk om de docenten weer te zien ondanks dat op 1,5 meter moest, want ja Corona. Dat was dan mijn Amerikaanse graduation.

De vraag is natuurlijk na een jaar HIgh School wat zijn nou mijn beste herinneringen? Ik zet er even drie op een rijtje voor jullie. De eerste herinnering ligt natuurlijk wel een beetje voor de hand maar het zijn toch de nieuwe vrienden die ik heb gemaakt dit jaar. Dat is denk mijn top herinnering van dit High School jaar. De tweede plek is denk ik homecoming week. De week dat je in alle gezelligheid de spirit van je school laten zien met verschillende activiteiten. Het laatste is dan denk ik wel de sporten na schooltijd. Dan kan ik je zeggen ik heb een goed basketbal seizoen gehad, maar het korte voetbal seizoen sprong er toch wel uit van gezelligheid. Helaas komt prom niet voor in dit rijtje, maar gelukkig word er in Nederland nog 1 georganiseerd.

De komende drie weken zal ik vooral bezig zijn met het voorbereiden op mijn vertrek naar Nederland. Dat houdt natuurlijk in een koffer halen, want ik heb teveel spullen. Het belangrijkste voor mij is om zoveel mogelijk tijd door te brengen met mijn vrienden en gastfamilie deze laatste 21 dagen.

Countdown: 21 days left.

Liefs,

Sandra

Cape Charles

Het is eindelijk weer zover een update, zoals jullie weten heeft weer een tijdje geduurd maar dat zijn jullie onderhand wel gewend . Afgelopen weekend ben ik samen met mijn gastvader en gastzusje een weekendje naar Cape Charles geweest. We verbleven daar in een huisje van een vriend van mijn gastvader. Het hele weekend is mijn gastvader namelijk wezen vissen met zijn vriend Neill.

Vrijdag ochtend kwamen we aan in Cape Charles na een rit van 3 uurtjes. Amber en ik zijn in de ochtend Cape Charles doorgelopen, het is een klein maar relaxed plaatsje. We hebben daarna een lekkere strand wandeling gemaakt met een heerlijk zonnetje erbij. Na de strandwandeling gingen we terug naar het huisje waar we op Finn aan het wachten waren. Finn is vriend uit Farmville die een huisje heeft in Cape Charles met zijn moeder. We hebben een tijdje moeten wachten maar toen hij eenmaal aangekomen was heeft hij ons op de fiets alle plekje laten zien. We zijn daarna nog op het strand gegaan om even te vliegeren met een soort mini kite. In de avond hebben we bij een restaurantje gegeten wat volgens Finn en zij moeder 1 van de beste is en het is zeker goed eten.

Zaterdag ochtend ging de wekker vroeg, want Amber wilde de dag plukken. We gingen eerst na Finns huis om te bedenken wat we wouden doen die dag. We hadden besloten om naar het state park te gaan. Eenmaal aangekomen bij het state park pakte we de fietsen en hebben we een mooie fietstocht in de natuur gemaakt. Daarna zijn we het strand op gegaan, want het was lekker weer een graad of 27 die dag. We zijn vooral actief geweest op het strand met verschillende strand spellen en we hebben daarna de verkoeling opgezocht in de zee. We zijn ook nog naar het park in Cape Charles geweest om spikeball te spelen. Ik had nog nooit gehoord van spikeball, maar het is een aanrader. Spikeball is een sport met twee teams van twee en daarbij probeer je de bal tegen het net op de grond te slaan en het andere team moet daarop reageren. We hebben in de avond bij Finn gegeten en we hebben daar ook een hun zelfgemaakte ijs gegeten en dat was me toch lekker. Ze hebben namelijk een ijs winkeltje die normaal gesproken open is, maar vanwege covid-19 helaas niet. We hebben de avond afgesloten met spikeball.

Zondag ochtend rond een uur of acht was het tijd om naar huis te vertrekken na een leuk weekendje weg. Eenmaal thuis aangekomen waren de honden blij ons weer te zijn. Trouwens we hebben ook twee nieuwe geiten we hebben er nu 7. Zondag avond gebeurde er ook nog iets geks we kregen namelijk een telefoontje van de buren verderop. Die hadden namelijk een varken loslopen in hun achtertuin, zo wij hebben het varken opgehaald. We hebben het varken nu in de achtertuin en we verzorgen hem totdat de eigenaar zich meldt. Het is waarschijnlijk iemands huisdier, want hij loopt graag naast je en je kan hem aaien.

Dit was weer even een korte update over mijn weekendje in Cape Charles.

Countdown: 26 days left.

Liefs,

Sandra

12-4-2020

Het is eindelijk weer zover een nieuwe blog post. Ik ben natuurlijk weer een tijdje niet online geweest en ik besef me daarom ook dat een blog lastig is om bij te houden. Dit weerhoudt mij er dan ook niet van om af en toe wel wat te posten, maar dat zal dan wel gebeuren wanneer ik een goed moment vind om te schrijven zoals vandaag. Ik zal wel zoveel mogelijk proberen te posten om iedereen op de hoogte te houden in deze onzekere tijd.

Corona dat is op dit moment toch wel het grootste nieuws over de hele wereld en natuurlijk ook hier in Amerika. Het is natuurlijk zoals ik al had genoemd een onzekere tijd en niks valt te voorspellen, want we kunnen namelijk niet in de toekomst kijken. ik heb nog nooit het nieuws zoveel te lopen bekijken, want je wil geen enkele update missen. De hele wereld staat op dit moment helemaal stil al die landen die in een crisis verkeren, al die ziekenhuizen en al die onzekerheid. De grote vraag wat door mij hoofd speelde de afgelopen tijd was toch echt wel waar ben ik nou echt veilig hier in Amerika wat het land is met de meeste besmetten of in het kleine maar fijne Nederland, lastig. Daarnaast heb je ook iedereen om je heen met een andere mening die kijken weer anders naar de situatie en natuurlijk heb ik goed geluisterd naar ieder zijn argumenten, maar toch moet je je eigen besluit nemen. De vragen die door me hoofd spoken zijn allemaal wat als vraag maar wat als ik die vragen in de toekomst anders worden beantwoord. De wat als vragen zijn niet mijn vrienden geworden en meer mijn vijanden ik wou antwoorden waar ik zeker van was, maar die zijn lastig te vinden geloof me maar. De vraag is nu dan ook blijf ik thuis in Amerika of ga ik naar mijn andere thuis in Nederland? Hoe ben ik nou toch aan de doorslag gevende beslissing gekomen, hoe dat laat ik jullie nu meteen in deze blog post weten maar eerst een kleine terug blik op mijn afgelopen 8 maanden in Amerika.

Het grote avontuur startte allemaal op 14 augustus 2019. Ik dropte mezelf in het diepe en ik heb mezelf nog nooit zo raar gevoeld gewikkeld in mijn eigen emoties. Het afscheid nemen had ik eerst geen last van maar eenmaal in het vliegtuig liet ik wel een traantje rollen want het ging nu echt beginnen. Het begin was raar en het duurde eeuwig om me thuis te voelen wat ik voor aan aantal maanden niet heb gehad behalve op school. Het basketballen begon en ik had afleiding om niet bij mijn gastgezin te zijn op die momenten maar het drong tot mezelf door hier langer blijven is een optie. De rollercoaster ging opeens een stuk sneller en daar ben ik achteraf heel blij want hoe sneller het ging hoe beter het werd. Het was tijd om te verhuizen naar mijn nieuwe gastgezin en ik kreeg een tweede thuis die ik altijd zal hebben in mijn hart. Ik ben sinds kerst in mijn nieuwe gastgezin en het voelt dat ik hier al langer woon, maar de tijd vliegt voorbij. Ik heb daarom ook besloten om hier te blijven tot het einde van mijn exchange year 13 juni. Ik besef mezelf ook dat dit risico’s met zich mee brengt maar wat is een leven zonder risico’s te nemen we weten nooit wat er in de toekomst gaat gebeuren. Het is onzeker of ik terug ga op de datum dat staat gepland maar wil ik echt mezelf en andere in gevaar brengen om nu te reizen door die vliegvelden, nee. Ik heb verschillende redenen waarom ik hier in Amerika te blijven, maar ik begrijp ook waarom anderen anders beslissen.

Ik hoop dat iedereen begrip heeft voor mij keuze die niet de makkelijkste was. Dit blog was een korte post want het is al laat op de avond. Ik ga morgen verder met een nieuwe blog post waar je wat meer over mijn ervaringen hoort. De vragen die naar voren komen hebben te maken met mijn leven voor de corona crisis en tijdens de corona virus. De volgde blog post zal ook foto’s beschikken.

Dankjewel voor het lezen van mijn nieuwe blog ik hoor graag van mijn lezers.

Liefs,

Sandra

I am back!

Het is een tijdje geleden mijn laatste blog post, maar ik ben weer terug nadat er heel wat is gebeurd. Ik zal zeggen pak er maar even wat lekkers bij en wat te drinken want dit kan een tijdje duren, daarmee bedoel ik niet mijn volgende blog post. Ik ben namelijk wel van plan om iedere twee weken weer even wat van mij te laten horen, maar dat kan er wel eens erdoor heen schieten, want ik heb het best wel druk. Ik ga proberen om de twee weken een nieuwe blog post te plaatsen. Ik zal je in de blog post van vandaag je helemaal op de hoogte van alles zoals, mijn nieuwe gastgezin, school, basketbal en de leuke dingen die ik heb gedaan.


Het eerst waar ik jullie wat over wil vertellen is mijn nieuwe gastgezin en ik had niet een beter nieuw gastgezin kunnen wensen. Mijn gastgezin bestaat uit mijn gastouders Bill en Kathryn en ik kan het heel goed met mijn gastouders. Bill mijn gastvader is een jager wat wel echt typisch is voor een Amerikaan in Virginia. Ik ben er achter gekomen in de maanden dat ik Farmville woon dat er veel jagers zijn. Doordat mijn gastvader jaagt hangt het huis vol met opgezette dieren en hebben we een kluis vol met wapens. Naast mijn gastouders heb ik nog een gastzusje zij is 16 en gaat ook naar Prince Edward. Door mijn gastzusje Amber ben ik bij hun in huis beland, want ik kende amber al via school. Ze was zo blij om mij in huis te krijgen maar ze vond het ook wel spannend, maar ze was niet de enige want ik vond het ook spannend om opnieuw te beginnen in een nieuw gastgezin. Ik heb ook nog wat huisdieren ik heb namelijk drie honden Rusty, Mendie en Bella. Daarnaast is er ook nog een kat Boots die vaker verstopt is dan rondom de mensen behalve in de ochtend. Nu denk je dat was het maar nee, want we hebben de dieren buiten nog niet gehad namelijk de koeien, varkens (waarvan 1net baby’s heeft gekregen) en tenslotte is er nog een eenzame kip (ze willen wel meer kippen maar dat liep wat ander dan gepland). Dit was dan even een korte introductie van mijn gastgezin.

Het is inderdaad al een paar weken begonnen school. Het tweede semester nieuw vakken nieuwe klasgenoten en wat is dan wel mijn nieuwe rooster neem een kijkje hier onder:

  • First Block: Advance Art 1
  • Second Block: Algebra 2
  • Third Block: English 12
  • Last Block: Advance Survey of Biology Topics

Dit zijn vakken voor het tweede semester en tot nu toe gaat alles goed in is mijn gemiddelde in al mijn vakken een A. Daarnaast heb ik gelukkig in iedere les leuke klasgenoten waar ik goed mee kan opschieten. Ik mis wel van mijn eerste semester mijn gym uur. Het gaat op school gelukkig heel goed en ik heb gezellig met mijn vrienden. Daarnaast komt het voetbal seizoen er bijna aan in ongeveer in twee weken.

Basketball dat is ondertussen al weer afgelopen. Ik kijk terug op een redelijk basketbal seizoen met ups en downs. Ik heb wel heel veel plezier aan de sport beleeft maar aan sommige mensen om heen niet dankzij de sfeer. We waren in het begin namelijk geen team. De laatste wedstrijden begonnen we als team veel te winnen en kwam het team een beetje terug naar een team. Afgelopen week had ik ook senior night en dat betekent dat alles in het teken is van de seniors in het basketbal team waaronder ik en eerlijk gezegd is dat niet echt iets voor mij. Hierdoor begon ik wel voor de eerste keer in basis en speelde ik wat langer dan normaal gesproken. We hebben afgelopen vrijdag de laatste officiële game gehad en die hebben gewonnen terwijl tegen de nummer twee speelde. We waren gedeeld vierde met Buckingham, maar omdat we twee keer van Buckingham hebben verloren waren we uit de district. We hebben ons wel geplaats voor het Region tournament daar zijn we helaas niet verder in gekomen, want we verloren de tweede wedstrijd. Nu is basketbal dan echt afgelopen en gaan we focussen op voetballen.

Natuurlijk heb ik in tussentijd leuke dingen gedan met mijn gastgezin en vrienden. Ik ben in de kerstvakantie gaan fietsen samen met Amber dit was super gezellig. We hebben samen de high bridge trail gefietst. Het deed me wel goed om weer op de fiets te zitten, want dat mis ik stiekem wel een beetje. De high bridge trail is trouwens een oud treinspoor wat zich bevind door Appomattox, Nottoway, Cumberland en Prince Edward county. Het hoogtepunt van de high bridge is toch echt wel de high bridge trail state park daar bevindt zich namelijk de hoge trein brug met een mooi uitzicht.

Daarnaast ben ik met mijn gastmoeder en Amber naar Luray Caverns geweest. Luray Caverns zijn de grootste grotten in het oosten van Amerika. Voordat we de grotten in gingen hebben Amber en ik eerst nog een doolhof gedaan en voor onze leeftijd hebben we er toch veel plezier aan beleefd. Het leuke was dat het doolhof buiten was en er sneeuw was dus we gleden overal heen. Daarna was tijd voor de grotten en dat was wel indrukwekkend mooi.


Het jammere van de winter vond ik toch wel dat er geen sneeuw is gevallen deze winter. Doordat er geen sneeuw is gevallen zijn we maar naar de sneeuw gegaan. Amber en ik zijn namelijk samen wezen snow tubing als een Valentijns cadeau van mijn gastouders. Snow tubing houdt in dat je in een band naar beneden gaat. Dit ging me toch snel en het was super leuk en gezellig om samen te doen met Amber.

Dit was even een update over mij leventje in Amerika ondertussen is voetbal al een week gestart. Ik hoop dat jullie genoten hebben om eindelijk weer wat van mij te horen. Ik heb wel weer genoten om dit blog voor jullie te schrijven.

Liefs

Sandra


Start of my Basketball adventure!

Zo als de meeste van jullie al weten wilde ik de sport basketbal beoefenen, maar hiervoor moest ik eerst wel het team behalen. Hier in dit blog vertel ik je hoe de try-outs gingen of ik het team echt heb behaalt. Natuurlijk ga ik ook wat vertellen over het vervolg wat ga ik doen als ik het team niet haal en wat ga ik doen als ik het team wel haal?

Het was dan eindelijk zo ver maandag 11 november begonnen mijn try-outs van 3:45 tot 5:30, maar dit was niet de enige dag want dinsdag en woensdag waren er ook nog try-outs. Even in het kort bij de try-outs moet je laten zien wat je allemaal kan op het gebied van basketbal en of je ook inzet toont. Maandag na school begonnen de try-outs ik was eerlijk gezegd wel een beetje zenuwachtig, maar dat was nergens voor nodig. We deden op maandag vooral veel rennen en dan ook echt veel. Uiteindelijk deden we nog chest en overhead pass, maar de rest was alleen maar rennen. Dinsdag werden de helaas de try-outs afgelast vanwege het slechte weer wat er aan kwam er was namelijk sneeuw en ijzel voorspelt. Uiteindelijk viel het weer wel wat mee, maar ik heb wel de eerste sneeuwvlokken gezien in Farmville. Woensdag ging gelukkig te try-outs wel door, dus konden we lekker aan de bak. Woensdag deden we natuurlijk nog veel rennen maar ook iets meer met de bal. We hebben chest, overhead en bounch pass gedaan. We hebben dribbels gedaan en ook met twee ballen tegelijk hierbij had ik nog wel wat strugles. Daarnaast deden we woensdag verschillende oefeningen met passen en schieten. Doordat we dinsdag geen try-outs hadden was dat verplaats naar donderdag. Donderdag deden we eigenlijk hetzelfde als woensdag maar we deden op het einde een paar oefenwedstrijdjes. De try-outs gingen voor mij gevoel wel goed en het voordeel was dat er niet veel mensen try-outs deden.

Vrijdag ochtend stond ik met gemengde gevoelens op en bedacht ik mezelf vandaag krijg ik te horen of ik in het team zit of niet, maar hoe en wanneer ik het te horen daar had ik geen flauw idee van. Ik had vrijdag gewoon een normale schooldag en ging gewoon naar mijn lessen, tijdens het einde van mijn derde uur zag ik mijn coach en stapte ik naar het toe en vroeg ik of ik in het team zit en in welk team jv of varsity. Voor de duidelijkheid varsity is hoger dan jv. Na dit gevraagd kreeg ik vervolgens het antwoord dat ik in het varsity team zit en natuurlijk vroeg ik het nog even na om even zeker te zijn, maar het was echt zo verbazing wekkend. Ik was natuurlijk blij en nu kon mijn basketbal avontuur pas echt beginnen en dat begon al meteen met training na school.

Donderdag 21 november was het na een week hard training toch echt tijd voor mijn eerste wedstrijd tegen Greensville. Het was een oefenwedstrijd tegen Greensville. Ik was natuurlijk we nerveus maar gelukkig droeg ik nummer 11 en dat is toevallig mijn geluksgetal en ik kan je alvast verklappen dat het ook geluk gaf. We begonnen de game en ik begon gelukkig op de bank terwijl ik op de bank zat lette ik goed op en besprak ik nog wat dingen over de game plan met mijn coach. Het was een paar minuten in de second quarter en toen werd het tijd om er in te komen. Ik ging mijn eerste minuten maken voor Prince Edward en dat waren goede minuten kan ik je vertellen. Ik kwam er in en rende achter de verdediging langs en kreeg de bal bij zijkant op de 3 point shoot lijn. Ik waagde de 3 point shot en hij ging erin en ik realiseerde het me niet helemaal dat ie er echt in ging. Ik begon me het snel te realiseren want iedere ging helemaal los en was blij, maar ik moest meteen omschakelen naar de verdediging. Ik speelde het tweede quarter uit en begon het derde quarter voor de eerste twee muniten en werdt daarna gewisselde. Ten slotte begon ik het vierde quarter voor de eerste 6 minuten maar toen ik net zat moest ik er alweer in. Ik had het heel erg naar mijn zin de eerste game en kreeg van heel veel complimenten na de game mijn coaches waren trots op me.

Vrijdag de dag na mijn eerste game was ik opeens een stuk populairder en kwamen mijn eerste blok veel mensen na mij toe en gaven me complimentjes over mijn game en dat merkte ik ook in de gang. Zelfs de directrice van de school kwam na school na me toe omdat ze hoorde dat ik een goede game had gespeeld en ze was super blij voor me. Zo 1 ding is zeker mij eerste game was een succes en nu kijk ik vooruit na mijn volgende game uit tegen Appomattox maandag 25 november.

Dit was even een korte update over basketbal. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen ik vond het wel heel leuk om te schrijven voor jullie. Daarnaast vind ik het heel leuk om jullie reacties te lezen.

Veel liefs

Sandra uit Amerika


Homecoming week !

21 oktober was het dan eindelijk zover mijn homecoming week. Ik zal even uitleggen wat homecoming is een homecoming week is een soort spirit week voor de school. Tijdens de homecoming week ga je maandag t/m vrijdag verkleed in het thema van de dag naar school. Vrijdag is in de homecoming week spirit day dan staat alles in het teken van de school spirit.


Moana monday:
Maandag was het Moana monday. Deze dag ging je gekleed als iemand van Hawaii of als een toerist. Zelf was ik deze dag niet verkleed, want ik had geen kleding voor deze dag. Het was leuk om te zien hoeveel mensen er verkleed waren. Daarnaast is er in de homecoming week een strijd tussen de freshmen’s, soft mores, juniors en seniors. Zelf ben ik een senior. Ze tellen iedere dag hoeveel er in iedere leerjaar verkleed zijn in het thema. Voor de maandag waren de juniors en de seniors op een gelijke stand gekomen voor de eerste plek. De punten die je iedere dag verzameld worden op vrijdag bij elkaar opgeteld en daar komt een winnaar uit.

Fall back or go in the future Tuesday:
Dinsdag was het fall back or go in the future dat. De bedoeling was om op deze dag gekleed te gaan als een persoon van de toekomst of een persoon van het verleden. Deze dag waren er minder mensen verkleed dan de andere dagen, maar in mijn eerste block weight training waren er wel veel oude mensen te vinden. Ik heb mijn eerste block met veel seniors die ook echt verkleed gaan dus dat was wel heel leuk en grappig om te zien. Deze dag was ik zelf niet verkleed zoals vele anderen, want ik vond het thema niet heel leuk. Daarnaast was deze dag de eerste plek wel voor de seniors.

Wacky Wednesday:
Woensdag was het dan de dag dat je zo gele mogelijk gekleed naar school moest, wacky Wednesday. Dit hield ook wel in het is vandaag verboden om je kleding te laten matchen. Vandaag was ik dan eindelijk gekleed in het thema. Ik had zelf mijn happy socks aan en daarnaast kleding dat niet matcht (ik ben vergeten foto’s te maken deze dag). Daarnaast was mijn vriend Saad wel heel apart gekleed hij had gewoon alles aan gedaan wat hij zag liggen in de ochtend. Hij had een paar Wii sticks aan hem hangen een duikbril op en droeg daarnaast een cape van de Canadese vlag en nog veel meer andere dingen. De eind score van deze dag was wat minder leuk, want de juniors hadden op woensdag de eerste plek te pakken. Ik heb hier nog wel iets over te zeggen de strijd was namelijk niet helemaal eerlijk want vele seniors waren deze dag niet aanwezig ivm met een senior field trip voor college.

Disney day:
Donderdag was het Disney day. Donderdag was de dag dat je verkleed kon gaan als je favoriete Disney character. Ik zelf was die dag verkleed als Sully het blauwe monster van monster Inc. Daarnaast was Svenja het meisje en Ilene Mike het groen monster van monster Inc. We waren alleen niet de enige die die dagen waren verkleed als de figuren van monster Inc. In de school waren 3 Sully’s, 3 Mikes en wel 4 meisjes ondanks dat zei iedereen dat wij de beste monster Inc figuren waren. We hadden de kostuums gemaakt op woensdag. Donderdag zag je dus veel verschillende Disney figuren als voorbeeld mijn art docent was die dag als Sneeuwwitje.

Spirit day:
Vrijdag was denk ik toch wel de leukste dag van de week. Vrijdag was het spirit dat oftewel draag zoveel mogelijk paars en goud, want dat zijn de school kleuren. Daarnaast moest ik mijn homecoming shirt aan en mijn black cap op want ik ben een senior. Mijn zwarte cap had ik zelf die week al versierd. De versiering op mij zwarte cap had te maken met reizen en Exchange student zijn. We hadden vrijdag een halve dag school en begonnen rond half 2 met de parade. Zelf moest ik ook in de parade meelopen want ik ben een senior. De parade bestond uit verschillende auto en elke auto was versierd met decoraties. We hadden bijvoorbeeld een senior car, junior car, soft more car en een freshmen car. Daarnaast liepen in de parade verschillende sport teams, de band en alle seniors. Tijdens de parade liepen we langs de high, middle en elementry school en we deelde snoep uit aan de kinderen. Na de parade was het tijd voor de pepperell daar strijden de high school klassen tegen met verschillende kleine spelletjes. Hieronder een kleine sfeer impressie van de pepperell. Hier waren de gekozen docenten tegen elkaar een zing battle aan het doen.

De pepperell werd gewonnen door de softmores geloof ik, maar die speelden ook vals. Het was eigenlijk niet helemaal eerlijk. Na school gingen Svenja en ik mee met Ilene en Melissa naar haar huis. We hebben samen met Ilene en Meghan bij Taco Bell gegeten en dat was lekker, maar ik stikte wel in een taco?. Toen dit gebeurde wou Ilene bijna 911 bellen?. Na de hele Taco Bell ervaring gingen we richting de prince Edward home coming game tegen bleu stone. Goed ding van de avond we wonnen met 50 tegen 6. Tijdens de rust van de game was er een optreden van de band en werden de homecoming king en queen gekroond?. Dit was toch wel een raar iets maar wel iets typisch Amerikaans. Ik vind het zelf altijd heel leuk bij de football games en ik ga dat echt missen. Na een leuke en geslaagde avond met iedereen was de homecoming week alweer voorbij.

Hoe vond ik de homecoming week ervaring?
Ik vond het zelf een super leuke week. Deze week heb ik toch wel iets typisch Amerikaans gedaan. De homecoming beschrijf ik als een week waar gezelligheid centraal staat. Iedereen is vrolijker dan normaal en doen hun best om hun klas te representeren. Bijvoorbeeld met het versieren van de hallway en met pepperell er is dan echte strijdt te zien tussen de verschillenden klas jaren. In het kort heb ik dus een super leuke en gezellige week gehad met iedereen?.

Ik hoop dat jullie weer genoten hebben van mijn blog. Ik hoop dat jullie er naar uit kijken om mijn volgende blog te lezen. Ik kijk er wel naar uit om jullie reacties te lezen.

Veel liefs ??
Sandra

Friday november 8

Vandaag even een blog post over een dag uit mijn leven in Amerika. Leuk feitje alvast het was vandaag hug an exchange student day. Het was reden voor veel knuffels vandaag omdat het ook best wel koud was vandaag. Het was vandaag denk ik overdag 7 graden en s’avonds -1.

Vandaag ging de wekker pas om 8 uur inplaats van 6:30 en dat voelde toch goed, ondanks ik al om 6 uur wakker was. We hadden vandaag geen school want het was tijd voor de sport physicals. Dat zijn testjes om te zien hoe gezond je bent en of je gezond genoeg bent om aan een sport deel te nemen op school. De physicals duurden best wel lang de hele ochtend. Ik had de physicals nodig, want maandag beginnen mijn basketball try outs, spanned! Over de try outs gesproken die zijn drie dagen lang en die beginnen op maandag 11 november en eindigen op woensdag 13 november.

Vandaag heb ik samen met Svenja muffins en brownies gemaakt. De brownies en de muffins waren super lekker. Wel een leuk dingetje over het maken van de brownies de heel keuken zat onder de chocolade na de tijd?. De muffins waren trouwens chocolate chips muffins. Delicious?.

Doordat ik vandaag een dagje vrij had van school ben lekker wezen voetballen in de tuin. Tijdens het voetballen ik de tuin had ik ook een pakket vanuit Nederland verwacht, maar die kwam niet. Dit had een reden want papa had het verkeerd adres opgeven, dus het pakket is weer terug onderweg naar Nederland. Ik dacht bij mij zelf eindelijk pepernoten vandaag maar dat werd het toch niet, thanks pap. Ik hou wel van je hoor??.

Het was natuurlijk ook vrijdag avond en dat betekent game day voor de eagles. Vandaag speelde prince Edward een home game tegen Cumberland. Cumberland is ook wel de rivaal van prince Edward want Cumberland is de county naast prince Edward. Ik ging vol goede moed naar de wedstrijd met 2 t-shirts aan, 2 truien aan en twee paar sokken aan. Ik kan je 1 ding vertellen het was erg koud ?. De kou kon natuurlijk de pret niet bederven want daar kan je je alleen maar op kleden dacht ik. Tijdens de game begonnen mijn handen wel erg koud te worden en een andere kleur aan te nemen, namelijk rood/paars. Ik voelde mijn handen totaal niet meer maar we hadden gelukkig dekens mee en het gene wat het meest hielp was toch echt wel de warme chocolademelk en de popcorn van coach??.

Natuurlijk zijn jullie wel nieuwsgierig wat de stand uiteindelijk was dat was natuurlijk een winst voor prince Edward met 50 tegen 0 voor Cumberland. Dit was toch een mooie uitslag want mijn gastvader en Leighann zijn beide graduated van Cumberland High school. Ondanks dat het -1 was heb ik toch wel een leuke en gezellige avond gehad met iedereen. Ik ben na de game meteen onder de warme douche gestapt. Ik heb hier onder nog eem leuke foto van Ilene, Svenja en mijzelf natuurlijk.

Nog even een speciale vermelding voor iemand in dit blog, want 8 november is namelijk de verjaardag van mijn lieve tante baukje gefeliciteerd met je verjaardag. Oké, oké... ik hoor mijn vader alweer zeggen en mijn speciale vermelding dan voor mijn verjaardag (hij was 6 november jarig). Pap nog gefeliciteerd en je begint wel oud te worden alweer 54??.

Ik hoop dat jullie genoten hebben van deze blog post. Ik heb wel genoten om het voor jullie te schrijven.

Veel liefs

Sandra

De tweede maand is al weer voorbij!

Heey allemaal!

Hier weer even een update van mijn belevenissen van mijn nieuwe leven in een jaar. Ik ben nu precies 86 dagen, 12 uren, 14 minuten en 17 seconden in Farmville Virginia. Gister bedacht ik bij mezelf dat de tijd erg snel gaat en dat we alweer bijna in november zitten en voor je het weet staat de kerstman alweer voor de deur. Ik had verwacht dat de 10 maanden snel zouden gaan maar niet gedacht dat ik nu alweer twee maanden in het mooie Amerika zal zitten. Ik heb natuurlijk van alles beleefd in deze twee maanden en het voelde soms als een achtbaan van verschillende gevoelens.

De achtbaan met verschillende gevoelens wil ik even op in gaan, want ik voel zo veel verschillende emoties en niet alleen maar vreugde. Ik had in het begin vooral van waar ben ik beland en wat doe ik hier en dit was vooral de eerste week, want ik had zoveel onzekerheden waar ik zal belanden na dit welkom gezin. Toen ik in een gesprek met mijn gastvader te horen kreeg dat hij mij graag hier wil houden voor mijn hele high school jaar gaf me dat z'n opluchting. Na dit begon ik mezelf meer te zijn en begon ik vrienden te maken en meer contact met mijn gastgezin te maken. Dit was ongeveer 3 weken en was alles super nice en dacht ik niet veel aan thuis. Na die drie weken had ik een weekend wat ik ook wel het zwaarste weekend noem wat ik had hier. Ik had in dit weekend gewoon even een knuffel nodig van papa en mama, want het verliep allemaal niet zo soepel dat weekend. Ik realiseerde me natuurlijk ook dat die knuffel niet mogelijk is en ik ging verder mijn pad volgen in America en liet thuis voor wat het was. Zie over 8 maanden wel wat de schade is ik ben inmiddels maar 1 keer hier om deze droom na te jagen. Die dip gaf me na die tijd toch een soort van super krachten niet als superman natuurlijk, maar als super Sandra (vogel zelf maar uit hoe super Sandra er uit ziet wel spectaculair graag, dankjewel ). Vanaf dat moment durfde ik ook in gesprek te gaan met mijn gastvader als mij iets dwars zat. Ik zit nu nog steeds in de achtbaan, maar dan aan de top. De achtbaan eindigt pas na mijn High School jaar.

Onderhand wordt ik wel een beetje misselijk van die achtbaan en ga ik jullie eindelijk wat vertellen over wat ik heb gedaan de afgelopen twee weken. Ik had natuurlijk 10 dagen school en 4 dagen weekend (niet echt een eerlijke verdeling als je het mij zegt). We beginnen maar even met school. Ik heb op school vaak veel lol met mensen en probeer bij iedere klas altijd aansluiting te zoeken met andere mensen. Afgelopen week vroeg Layla (super aardige meid van school en 1 van mijn lunch maatjes) of ze een interview met mij mocht doen ik zei natuurlijk ja. Tijdens het interview vroeg ze me wat ik van de mensen vindt op school, hier heb ik op geantwoord dat iedereen hartstikke aardig is maar je niet altijd weet of het echt of nep is. Dit echt een ding in Amerika iedereen doet wel heel vriendelijk maar dat is vaak niet echt vriendelijk bedoelt gelukkig merk je dat wel snel, dit is wel een ding wat me erg opvalt. Leuk feitje over mij ik ben de meid die altijd met haar voetbal door school loopt. Ja, ik hoor al weer mensen zeggen neem je je voetbal mee naar school en mijn antwoord is hier op natuurlijk ik heb niets voor niets twee uren gym. De meeste Amerikanen kunnen trouwens echt niet voetballen, maar ik voetbal vaak met Amber, Saad, Felix, Harry en Renee en dat is super leuk. Ik heb natuurlijk een accent als ik Engels praat en dit helpt ook om contact te maken, want veel mensen vinden mijn stem leuk klinken en zijn dan in mij geïnteresseerd en ja mensen zijn in mij geïnteresseerd was ook een verassing voor mij. Tijdens lunch kwam afgelopen week een lerares naar mij toen ze is de Spanisch teacher en super aardig. Ze zei dat bij haar thuis veel over mij wordt gesproken en dat haar dochters er naar uit kijken om met mij te voetballen. Ik dacht bij mijzelf ik ben niet zo goed, maar ze verwachten een goed seizoen met mij in het team (vele op school vinden mij goed in voetbal). Deze week is trouwens mijn home coming week begonnen maar verdere informatie over dat komt in mijn volgende blog. Voor de mensen die zich nog afvroegen hoe ik er voor sta na de eerste negen weken met mij cijfers dat is als volgt: Weight Training 97% een A, Art foundations 2 100% een A, ADV PE 98% een A en VA/US History 95% een A. Mijn cijfers zijn helemaal toppie ondanks dat het in een hele andere taal is en makkelijk is. Nog even een feitje over Sandra ze is niet echt een ochtend persoon en haar wekker voor school gaat om 6:30 in de ochtend ik snap niet hoe de school dit heeft bedacht met het startten om 8:00.

Ik heb nog een ding met vroeg op staan, want op zaterdag 19 oktober was het tijd voor de donut sale. Het hield in dat mijn wekker weer om 6:30 ging want we moesten daar kwart voor 8 zijn. Het hield echt in dat we donuts gingen verkopen voor de barn (manege) en specifiek voor een 4-H trip (iets met paarden). Schrik niet maar we moesten die dag 350 boxen met donuts verkopen en dat waren 4200 donuts. We deden het in drie teams ons team stond bij walmart met een ander team en het andere team stond bij een andere winkel in Farmville. Wij hadden 125 boxen met donuts en waren om half 3 klaar met het verkopen van de donuts en het mooiste was natuurlijk dat wij het snelste team waren. Het donuts verkopen was leuk maar ook weer niet.

Zondag 20 oktober zijn naar Richmond geweest en dat was super leuk ondanks mijn gastzus Leighann niet in de beste bui was. Toen we aankwamen in Richmond gingen we eerst eten bij een chinees restaurant de naam van het restaurant was Peking. Het was een klein lopend buffet met super lekker eten. Ik vond stiekem het toetje het leukst want die kon ik versieren als een klein kind met m&m's, chocolade en allemaal andere dingen (ik voelde me weer even een klein kind op dat moment). Nadat onze maagjes waren gevuld gingen we naar het winkelcentrum oftewel de Mall. Tijdens het winkelen heb ik ook eindelijk het vriendje van Leighann ontmoet Francis is een aardige jongen, hierdoor kwam Leighann trouwens in een betere bui. Ik heb zelf die dag een nieuwe spijkerbroek gekocht bij een winkel waar ik de naam niet meer van weet. Bij Hollister heb ik een nieuwe trui, broek en winterjas gehaald en ik weet wel dat ik Hollister een super leuke kleding winkel vind. Na een leuke dag met veel lachen was het om 4 uur weer tijd om terug naar huis te gaan om de hond en het paard te voeren. Het was een geslaagd dagje met mijn gastgezin.

De vraag die veel mensen hebben is of ik al op een paard heb gereden. Natuurlijk wil ik nu zeggen: "wat denken jullie zelf weet je wel niet hoe groot die dieren zijn", maar ik begin een beetje aan ze te wennen. Ik durfde eerst niet in de buurt te komen terwijl ik nu ze durf te aaien. Ik was afgelopen week namelijk de hele week na school bij de barn, want mijn gastvader moest de paarden voeren en hier en daar begin ik ook een beetje te helpen, zoals het water bijvullen. Ik heb een hoogtepunt ik heb namelijk vandaag voor het eerst een snoepje aan een paard gegeven en ik was me toch een partijtje trots. Daarnaast hou ik zoveel van de hond Kheita ondanks ze soms iets te over enthousiast is. Kheita is mijn kleine stalker, letterlijk.

Dit was mijn update van deze keer en volgende week komt er een nieuwe over mijn Home Coming week!

Ik hoop dat dit weer een leerzame blog was maar vooral een super leuke. Denk je na deze fantastische blog nog vragen te hebben laat het me gerust weten . Op dit moment ben ik 68 dagen, 13 uur, 7 minurten en 36 seconden in Farmville Virginia.

groetjes,

Super Sandra

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active